بدنسازان همواره به دنبال آخرین مکمل ها و ابزارهایی هستند که به آنها کمک می کند برای حجیم شدن که، گاهی اوقات با نتایج ناامید کننده و یا حتی خطرناک روه به رو میشوند . یکی از این مکملهای غذایی، کروم پیکولینات (Chromium picolinate) ، از دهه ۱۹۹۰ به عنوان راهی برای از دست دادن چربی و ایجاد توده عضلانی به بازار عرضه شده است. چنین ادعاهایی باعث تحقیق و مطالعه چندین مرکز ورزشی و تغذیه بر اثرات کروم پیکولینات در ورزشکاران و بدنسازان شده است . تحقیقات اثرات مفید و برخی عوارض جانبی منفی را نشان داده است.

شناسایی

کروم پیکولینات (Chromium picolinate) یک عنصر است که در پوسته زمین یافت می شود و به فلزات در تولید و پروتز اضافه می شود. همچنین در غذاها مانند مخمر آبجو، ادویه جات، کبد، پوست سیب زمینی، گوشت گاو، سبزیجات و پنیر یافت می شود، گرچه  مقادیر متفاوت است و به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است. پردازش غذاها آنها را از کروم طبیعی خود برداشته و باعث کمبود بسیاری از رژیم های غذایی آمریکا شده است. پیکولینات کروم یک مکمل غذایی ترکیبی از کروم و اسید پیکولینیک، یک محصول جانبی تریپتوفان اسید آمینه است.

ادعاها

شرکت های چندگانه انواع فرمولاسیون مکمل های حاوی کروم پیکولینات را به عنوان راهی برای افزایش انرژی، بهبود گردش خون، حفظ سطح قند خون خود، چربی سوزی، کاهش وزن، افزایش قدرت و توده عضلانی عرضه می کنند. محصولات کروم پیکولینات عبارتند از کپسول، قرص، غذاهای ورزشی و نوشیدنی ها و انواع محصولات کاهش وزن، اغلب در ترکیب با سایر مواد تشکیل دهنده مانند L-کارنیتین، گاراانا و م هوانگ.

اثرات

کروم پیکولینت فعالیت  انسولین را که به بدن کمک می کند  تحریک می کند تا گلوکز و چربی را متابولیزه کند. تحقیقات قادر به ارتباط مکمل های کروم با  اثرات مفید بر ترکیب بدن بدون ورزش است.مطالعات انجام شده در مورد ورزشکاران مرد نشان می دهد که افزایش کروم  در ادرار در طول تمرینات استقامتی می تواند وجود داشته باشد،، بر اساس اطلاعات مرکز مواد مغذی موسسه لینوس پالینگ. ، ورزش نیز ظاهرا مقدار کرومی را که بدن شما می تواند جذب کند را افزایش می دهد، که این بدان معنی است  کمبود کروم عضلانی ناشی از تمرین باعث خستگی می شود.

بینش کارشناس

مقاله ای که در سال ۲۰۰۳ در مجله “Medicine Sports” منتشر شده توسط JB Vincent از گروه شیمی و ائتلاف برای محصولات بیومولکولی در دانشگاه آلاباما در سال ۲۰۰۳ ، در مورد اثر بالقوه پیکولینات کروم به عنوان کاهش وزن یا عامل رشد عضلانی گزارش شده است. در این مقاله اشاره شده است که بیش از یک دهه مطالعات انسانی با پیکولینات کروم قادر به اثبات تغییر بر ترکیب بدن افراد سالم نبوده است، حتی در صورت همراهی با یک برنامه تمرین ورزشی. با توجه به مطالعات آزمایشگاهی که نشان می دهد پیکولینا کروم می تواند به DNA و لیپید ها آسیب برساند، باعث جهش ها می شود و ممکن است  اثرات نوروپاتیکی منفی داشته باشد، وینسنت نشان می دهد که دیگر انواع کروم مانند کلرید کروم به عنوان مکمل های تغذیه از آسیب اکسیداتیو مورد مطالعه قرار گرفته اند 

ملاحظات

دوز روزانه توصیه شده برای مصرف خوراکی کروم از مواد غذایی و مکمل ها ۲۵ میکروگرم در روز برای زنان و ۳۵ میکروگرم برای مردان است.آزمایشات بالینی در حداکثر ۹ ماه تا ۱۰۰۰ میکروگرم در روز را آزمایش کرده اند، گرچه دوزهای بالاتر برای مدت زمان طولانی مورد مطالعه قرار نگرفته و اثرات ناشناخته است.

هشدار

 یک مطالعه انجام شده در میان افراد مبتلا به HIV در درمان ضد رتروویروسی، دفع کروم را افزایش داده است. به گفته موسسه لینوس پالینگ، چندین گزارش از واکنش های جدی به پیکولینات کروم، از جمله نارسایی کلیه و اختلال کبدی، وجود دارد، بنابراین اگر قبلا بیماری کلیوی یا کبدی داشته باشید، باید از مکمل های کروم با احتیاط استفاده کنید. مکمل های کرومی ممکن است اثرات برخی از داروهای دیابت را افزایش دهد. اگر دیابت دارید و کروم را مصرف میکنید، سطح انسولین خود را کنترل کرده و با پزشک خود چک کنید تا ببینید آیا دوزهایتان باید تنظیم شود یا خیر