بازدیدها: 315
تریامترن اچ یا dyrenium, dyazide, maxzi
تریامترن اچ… اگر شما نیاز به یک دیورتیک برای خشک کردن دارید، بهترین انتخاب با دیورتیک پتاسیم Dyazide است. دیورتیک پتاسیم متشکل از تریامترن هیدروکلروتیازید است
کار برد این دارو در پرورش اندام فقط در موارد خاص است .
مثلا زمانی که روز وزن کشی است و ورزش کار ۱ تا ۲۲ کیلو اضافه وزن داردد از این دارو استفاده می کند اما نباید از این دارو زیاد استفاده کرد زیرا فقط آب زیر پوست را دفع نمیکند بلکه آب میان بافتی عضلات را نیز کم کرده و در نتیجه عضلات کوچک تر می شوند پس فقط باید در موارد خاص استفاده شود
این دارو ترکیب دو داروی مدر تریامترن و هیدروکلرتیازید میباشد که یکی دفع کننده پتاسیم و دیگری نگهدارنده پتاسیم میباشد و با اثر بر نفرونهای کلیه موجب افزایشادرار و کاهش فشار خون میشود.
موارد مصرف پزشکی
در درمان زیادی فشارخون(بهویژه در مواردی که نیاز به یک مدر نگهدارنده پتاسیم باشد) و همچنین دردرمان کمیپتاسیم خون ناشی از مصرفداروهای مدر در افراد مبتلا به زیادی فشارخون .برای اختلالات معده بیشتر استفاده می شود و این ترکیب دارویی بهعنوانداروی کمکی در کنترل حالات خیزدار(مانند نارسایی احتقانی قلب، سیروزکبدی،سندرم نفروتیک، خیرناشی از کورتیکوستروئیدها و ادم با علت نامشخص) مصرف میشود.
موارد و مقدار مصرف:
ادم، زیادی فشار خون، كمی پتاسیم خون.
بزرگسالان: مقدار ۲-۱ قرص دو بار در روز، برحسب نیاز مصرف میشود.
مقدار نگهدارنده برای بعضی از بیماران یك قرص روزانه یا یك روز در میان است. حداكثر مقدار مصرف چهار قرص در روز است.
كودكان: مقدار مصرف این دارو تعیین نشده است.
مكانیسم اثر
تریامترن: این دارو با تأثیر مستقیم بر روی توبولهای انتهایی كلیه، بازجذب سدیم و دفع پتاسیم را مهار میكند و موجب كاهش از دست رفتن پتاسیم ناشی از مصرف داروهای مدر میشود.
هیدروكلروتیازید: این دارو از طریق مهار بازجذب سدیم در ابتدای توبولهای انتهایی كلیه دفع ادراری سدیم و آب را افزایش میدهد و در نتیجه ادم را برطرف میسازد. مكانیسم دقیق اثر این دارو در كاهش فشار خون مشخص نیست. این اثر ممكن است تا حدی ناشی از گشاد شدن عروق شریانچهها و كاهش مقاومت تام محیطی باشد.
تداخل دارویی:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
تریامترن ممكن است با بخشهای آنزیمی (كه از فلوئورومتری استفاده میشود)، مانند تعیین غلظت كینیدین سرم، تداخل كند.
هیدروكلروتیازید ممكن است غلظت سرمی الكترولیتها را تغییر دهد و موجب افزایش غلظت اورات، گلوكز، كلسترول، و تریگلیسرید سرم شود. همچنین، این دارو ممكن است با آزمونهای عملكرد پاراتیروئید تداخل كند. مصرف این دارو قبل از انجام این آزمونها باید قطع شود.
مکانیسم اثر:
فارماكوكینتیك
جذب: تریامترن و هیدروكلروتیازید، بعد از مصرف خوراكی به خوبی جذب میشوند، اما میزان جذب آنها متغیر است.
پخش: تریامترن حدود ۶۷ درصد به پروتئین پیوند مییابد. این دارو از جفت عبور میكند. انتشار هیدروكلروتیازید در بدن مشخص نیست.
متابولیسم: تریامترن از طریق هیدروكسیله و سولفاته شدن متابولیزه میشود. متابولیسم هیدروكلروتیازید مشخص نیست.
دفع: تریامترن و متابولیتهای آن از طریق ادرار دفع میشوند. نیمه عمر تریامترن ۱۵۰-۱۰۰ دقیقه است. هیدروكلروتیازید به صورت تغییر نیافته از طریق ادرار، معمولاً طی ۲۴ ساعت ، دفع میشود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
تریامترن و هیدروكلروتیازید ممكن است اثرات كاهنده فشار خون سایر داروهای كاهش دهنده فشار خون را تشدید كنند. این اثر ممكن است برای اهداف درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
در صورت مصرف همزمان تریامترن با سایر مدرهای نگهدارنده پتاسیم، مكملهای پتاسیم، داروهای حاوی پتاسیم (پنی سیلین G تزریقی)، مهاركنندههای آنزیم تبدیل كننده آنژیوتانسین (كاپتوپریل) یا جانشینهای نمك، خطر بروز زیادی پتاسیم خون افزایش مییابد.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، مانند ایندومتاسین یا ایبوپروفن، ممكن است فعالیت كلیه را تغییر داده و در نتیجه بر دفع پتاسیم تأثیر گذارند.
هیدروكلروتیازید ممكن است اثرات زیادی قند خون، كاهش دهنده فشار خون و زیادی اسید اوریك خون توسط دیازوكساید را تشدید كند، و اثرات زیادی قند خون ممكن است مقدار مورد نیاز انسولین یا سولفونیل اورهها را در بیماران دیابتی افزایش دهد.
هیدروكلروتیازید ممكن است با كاهش كلیرانس كلیوی لیتیم، غلظت سرمی آن را افزایش دهد و كاهش مقدار مصرف لیتیم را تا حدود ۵۰ درصد ضروری سازد.
هیدروكلروتیازید ممكن است باعث قلیایی شدن ادرار شده و دفع ادراری بعضی از آمینها، مانند كینیدین، را كاهش دهد. ادرار قلیایی نیز ممكن است اثرات درمانی متنامین ماندلات را كاهش دهد.
كلستیرامین در صورت مصرف همزمان با این دارو ممكن است با هیدروكلروتیازید پیوند یابد و از جذب آن جلوگیری كند. این داروها باید به فاصله یك ساعت از یكدیگر مصرف شوند.
اطلاعات دیگر:
طبقهبندی فارماكولوژیك: دیورتیك.
طبقهبندی درمانی: مدر، پایین آورنده فشار خون (مدر نگهدارنده پتاسیم).
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده D
ملاحظات اختصاصی
۱ـ مقدار مصرف این دارو بر اساس نیاز و پاسخ بالینی بیمار تنظیم میشود. برای كاهش احتمال بروز عدم تعادل الكترولیتی حداقل مقدار مؤثر استفاده شود.
۲ـ در صورت تجویز دارو به صورت یك بار در روز، توصیه میشود بیمار آن را هنگام صبح مصرف كند تا از افزایش دفعات دفع ادرار در شب جلوگیری شود.
۳ـ در صورت مصرف دارو به عنوان مدر، برنامه مصرف متناوب (یك روز در میان) ممكن است احتمال بروز عدم تعادل الكترولیتی یا زیادی اسید اوریك خون ناشی از مصرف این دارو را كاهش دهد.
۴ـ مقدار طبیعی غلظت سرمی پتاسیم در بزرگسالان mEq/L 5-3.5 است. غلظت بیش از mEq/L 6 خطرناك است، زیرا ممكن است موجب بروز آریتمیهای قلبی شود. غلظت طبیعی پتاسیم در نوزادان معمولاً بیشتر از بزرگسالان (mEq/L 7/7) است.
۵ـ غلظت سرمی پتاسیم الزاماً غلظت واقعی پتاسیم بدن را نشان نمی دهد. افزایش pH پلاسما یا افزایش غلظت انسولین یا اپی نفرین در گردش ممكن است موجب كاهش غلظت پلاسمایی پتاسیم و افزایش غلظت داخل سلولی پتاسیم شود.
۶ـ در صورت بروز آنوری یا علائم اختلال پیشرونده عملكرد كبدی یا كلیوی (ازتمی یا زیادی پتاسیم خون)، توصیه میشود درمان با این دارو برای همیشه قطع شود. اگر زیادی پتاسیم خون با تغییرات الكتروكاردیوگرام (EKG) همراه باشد، باید این حالت سریعاً با تزریق وریدی بی كربنات سدیم، گلوكونات یا كلرور كلسیم و گلوكز همراه با انسولین، و تجویز پلی استیرن سولفونات خوراكی یا تنقیه درمان گردد. یادآوری این نكته مهم است كه زیادی شدید پتاسیم خون ممكن است به طور ناگهانی و بدون هیچ علائم هشدار دهنده قبلی بروز نماید.
۷ـ در بیمارانی كه در معرض خطر بروز كمی پتاسیم خون هستند، میتوان مكمل های پتاسیم را همراه با این دارو تجویز كرد، ولی رعایت احتیاط فراوان ضروری است، زیرا مكمل های پتاسیم ممكن است به بروز زیادی پتاسیم خون منجر شوند، در صورتی كه كاهش پتاسیم در بسیاری از بیماران از لحاظ بالینی قابل اغماض است.
۸ـ مطالعات اخیر نشان داده است كه قطع مصرف داروی كاهنده فشار خون قبل از جراحی ضرورتی ندارد، اما متخصص بیهوشی باید از مصرف این دارو توسط بیمار مطلع باشد.
نكات قابل توصیه به بیمار
۱ـ دارو را هر روز در وقت معین مصرف كنید.
۲ـ برای كاهش تحریكات گوارشی، دارو را با غذا یا شیر مصرف نمایید.
۳ـ در صورت فراموش كردن یك نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف كنید، ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد از مصرف آن خودداری كرده و مقدار مصرف بعدی را نیز دو برابر نكنید.
۴ـ رژیم غذایی را رعایت كنید. محدودیت مصرف سدیم و یا كاهش وزن بدن ممكن است ضروری باشد.
۵ـ بیمار ممكن است علائم زیادی فشار خون را احساس نكند. ادامه مصرف دارو حتی در صورت احساس بهبودی ضروری است.
۶ـ این دارو زیادی فشار خون را درمان نمی كند، اما آن را كنترل میكند. قبل از قطع مصرف دارو با پزشك مشورت كنید. زیادی فشار خون درمان نشده عواقب وخیمی به دنبال دارد.
۷ـ برای بررسی پیشرفت درمان، به طور منظم به پزشك مراجعه نمایید.
۸ـ احتمال بروز كمی یا زیادی پتاسیم خون وجود دارد. میزان مصرف پتاسیم غذا پیگیری شود. رژیم غذایی نباید بدون مشورت پزشك تغییر یابد.
۹ـ در صورت بروز و ادامه تهوع، استفراغ، یا اسهال شدید به پزشك اطلاع دهید تا از بروز دهیدراسیون جلوگیری شود.
۱۰ـ مصرف این دارو در بیماران دیابتی ممكن است غلظت قند خون را افزایش دهد.
۱۱ـ احتمال بروز حساسیت به نور وجود دارد. بنابراین، از قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب خودداری كنید.
۱۲ـ در صورت نیاز به انجام هر گونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، احتیاط كنید.
مصرف در سالمندان: سالمندان، ممكن است نسبت به اثرات كاهنده فشار خون و اثرهای الكترولیتی این دارو حساس تر باشند. علاوه بر آن، از آنجایی كه این بیماران به علت كهولت سن معمولاً به عیب كار كلیه مبتلا هستند، رعایت احتیاط ضروری است.
مصرف در كودكان: عوارضی برای كودكان ثابت نشده است. با این وجود ، رعایت احتیاط در مورد مصرف هیدروكلروتیازید در كودكان مبتلا به یرقان ضروری است، زیرا خطر زیادی بیلی روبین خون وجود دارد.
مصرف در شیردهی: هیدروكلروتیازید در شیر ترشح میشود، اما ترشح تریامترن در شیر مشخص نیست. با این وجود، منافع دارو در برابر مضرات آن باید سنجیده شود.
عوارض جانبی
اختلالات گوارشی، خشکیدهان، بثورات جلدی، کاهش مختصر درفشارخون، افزایش پتاسیم خون و حساسیت به نور با مصرف تریامترن گزارش شدهاست.