استانزولول، وینسترول فرم مصنوعی هورمون جنسی مردانه، تستوسترون  است ویک استروئید آنابولیک است. این مورد برای استفاده در بیماران مبتلا به ادم آنژینوئوزوئید،  که یک بیماری ارثی است که با تورم اپیزودیک صورت، گلو، روده و اندام مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، به دلیل این که در افزایش توده عضلانی موثر است، به طور فزاینده ای توسط ورزشکاران،  بدنسازان و دیگران مورد استفاده  جهت افزایش  عملکرد ورزشی و ظاهر فیزیکی قرار می گیرد. در حالی که برخی از عوارض جانبی قرص های استنوزولول وینسترول خفیف هستند، عوارض  دیگر آن که برکبد، سیستم غدد درون ریز، قلب و مغز تاثیر می گذارند می تواندخطرناک باشد.

 

اثرات  کبدی

 با استفاده طولانی مدت از دوزهای بالای استنوزولول وینسترول خوراکی آسیب های کبدی ایجاد می شود. افزایش سطح  آنزیم های کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز در خون از عوارض شایع  می باشد.

علائم بالینی آسیب کبدی شامل :

درد شکم، تهوع، استفراغ، زردی چشم، خواب آلودگی، مدفوع رنگی و ادرار تیره رنگ است.

عوارض بر سیستم غدد درون ریز

استفاده از استنزولول  سبب کاهش تستوسترون می شود.که  در مردان، سبب کاهش تولید اسپرم و ناباروری و همچنین کاهش اندازه بیضه می شود.

در زنان، استنوزولول باعث هیرسوتیسم (نشانه هایی از مردانگی )می شود مثل: افزایش موهای صورت، آکنه، کلفتی صدا، و طاسی در سر.

عوارض  قلبی

مطالعات در نمونه های حیوانی و انسانی، ارتباط بین استفاده از استنوزولول و بیماری قلبی عروقی را نشان می دهد. گزارش شده است که استفاده از استنوزولول باعث تغییر مقدار تری گلیسیرید و کلسترول – انواع چربی – در جریان خون می شود.زمانی  که مقدار این مواد در خون افزایش می یابد،  در امتداد دیواره های رگ های خونی قرار می گیرند و باعث  انسداد و گرفتگی عروق می شوند در نتیجه دیواره عروق ضخیم ویا مسدودشده وگردش خون مختل میشود ( بیماری به نام آترواسکلروز) .حمله قلبی، سکته مغزی و فشار خون بالا عواقب بیماری آترواسکلروز است. عدم استفاده  صحیح از استروئید آنابولیک  منجر به مرگ ناگهانی، در اثر تشکیل لخته خون و عملکرد ضعیف قلب  می شود.

عوارض  مغزی

بعضی افراد مصرف کننده استانوزولول  در اثر مصرف مداوم یا خودسرانه ممکن است  به تغییرات خلقی، افزایش خستگی، خشم، پارانویا، مانیا، تحریک پذیری و حتی مشکلات روانی  که در اثر ایجاد تغییر در انتشار مواد شیمیایی در مغز می باشد دچار شوند .

اعتیاد به استناوزولول  ثابت شده است و ترک آن ممکن است با اضطراب، تحریک پذیری، ناتوانی در خواب، گرگرفتگی، عرق، لرز، تهوع و استفراغ همراه باشد.