قهوه حاوی کافئین است و کافئین یکی از محبوب ترین محرک های جهان است. اکثر مردم قهوه را به شکل نوشیدنی آن، یعنی قهوه، چای یا نوشیدنی های انرژی زا مصرف می کنند.

Caffeine باعث ایجاد آرامش و آمادگی ذهنی می شود وعملکرد تمرینی را افزایش می دهد. این اثر قهوه ، ممکن است عملکرد تمرینی و رشد عضلانی  را کمی بهبود بخشد اما تحقیقات در مورد این موضوع قطعی نیست.

اصلی ترین اثر، Caffeine در سیستم عصبی مرکزی است. کافئین باعث شل شدن نورون های عصبی شده و سبب ترشح آدرنالین از غده هیپوفیز می شود.

فابیو کومونا، مددکار ورزشی ورزش آمریکایی، معتقد است که طی مطالعات معتبر، اثر تحریک کننده کافئین در  بهبود عملکرد استقامتی مشخص شده است. Caffeine سبب می شود زمان وشدت ورزش افزایش یاید

همچنین ممکن است کافئین  در رشد عضله کمک کند.

دومین مکانیسمی که در اثر مصرف Caffeine روی میدهد ،انتشار اسیدهای چرب در خون است که باعث افزایش رشد ماهیچه ای می شوند.

دکتر جان هگگینس و همکارانش در بررسی نوشیدنی های انرژی زا که در سال ۲۰۱۰ در “پرونده های کلینیک مایو” ارائه شده است، اشاره کردند که :

عضلات  از اسیدهای چرب به عنوان منبع انرژی، قبل از گلیکوژن ذخیره شده در ماهیچه های خود استفاده می کنند.

حفظ گلیکوژن عضلانی ،ممکن است برای تمرین طولانی مدت بدون خستگی عضلانی ،کمک کند.

اگر چه Caffeine ممکن است عملکرد تمرینی را در تمرینات شدید و متوسط ​​در مدت زمان طولانی بهبود بخشد، اما در ورزش های کوتاه مدت و شدید ممکن است  مصرف کافئین هیچ مزیتی  نداشته باشد.

این به این دلیل است که منبع انرژی اولیه برای تمرین های کوتاه مدت و با شدت بالا مانند: قدرت کشیدن، آدنوزین تری فسفات یا ATP است.

اسیدهای چرب آزاد شده ناشی از مصرف Caffeine در طول این نوع تمرینات ورزش جایگزین ATP نمی شوند.

دکتر مارک جنکینز  طی بررسی خود درباره کافئین  در جهت عملکرد ورزشی ، اشاره کرد که پاسخ هر فرد به مصرف Caffeine منحصر به همان فر د است.

عوارض جانبی منفی مصرف کافئین عبارتند از:

❌درد و انقباض معده

❌اضطراب

❌اختلالات دستگاه گوارش

❌ بعضی محققان معتقدند که Caffeine می تواند سبب کمبود آب و عدم تعادل الکترولیتی شود، اما تحقیقی برای اثبات این ادعاها وجود ندارد.